استرس وسیستم دفاعی بدن

استرس مزمن تا حد زیادی سیستم دفاعی بدن را به مخاطره می‌اندازد و انسان را در معرض خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان قرار می‌دهد. شاید اگر به آخرین باری که بیمار شدید رجوع کنید، تجربۀ استرس‌زایی را بیابید که آبشار هیجانات استرس حل نشده را به وجود آورده و سیل هورمون‌های استرس‌زا را در سراسر بدنتان به راه انداخته است.

چه عواملی مسئول سرکوب سیستم دفاعی بدن هستند؟ در پاسخ به این سؤال، ابتدا انگشت اتهام به سوی سیستم عصبی مرکزی دراز شده است. سپس طولی نکشید که توجه به هورمون‌ کورتیزول معطوف شد، هورمون استرسی که به وسیلۀ غدد فوق کلیوی ترشح می‌شود و مسئولیت میزبانی از فعالیت‌های مربوط به بقای سوخت‌وساز را برعهده دارد. ظاهراً، زمانی که کورتیزول وظایف ستیز یا گریز خود را به پایان می‌رساند، به دلایل نامعلوم به گلبول‌های سفید خون، خط مقدم سیستم دفاعی بدن، حمله و آنها را نابود می‌کند، پژوهش‌های اخیر بیانگر این است که فقط کورتیزول نیست که سیستم دفاعی بدن را به مخاطره می‌اندازد، بلکه نوروپیدهای مختلف، که از مغز و سایر سلول‌های بدن ترشح می‌شوند و از طریق واکنش‌های هیجانی به وجود می‌آیند نیز می‌توانند تقویت یا تضعیف کارایی سیستم ایمنی بدن را باعث شوند. در واقع افکار ما نوعی انرژی هستند که می‌توانند بر بدن تأثیرهای مثبت یا منفی بر جای بگذارند.