سبک های فرزند پروری
تأثیر والدین بر کودکان از طریق ارتباط‌های کلامی و غیرکلامی است و مسیرهای ارتباطی والدین با کودکان پیچیده است. در این زمینه عوامل بسیاری مانند پاسخ به هیجانات کودک، منطقی‌بودن، سبک گفت‌وگو با کودک، فعالیت های والدین و کودکان، حساسیت در برابر کودک و عواملی مانند این‌ها در تعیین سبک ارتباطی والدین با کودکان نقش دارند. در فعالیت‌های روزمره و ارتباط والدین با کودکان، روش های والدین برای پرورش فرزندان شکل خاصی به‌خود می‌گیرد که به آن سبک گفته میشود. در رفتارهای والدین میتوان سه عامل اصلی را برای تشریح سبک های فرزندپروری به‌دست آورد. این عوامل گرمی و پذیرش، کنترل و عامل پایداری هستند. والدین گرم و پذیرا به نشانه های رفتاری و هیجانی کودک خود حساس بوده، به آن توجه میکنند، بر اساس نیاز کودک با او برخورد میکنند و به کودک توجه کافی دارند. والدین کنترل‌کننده به کودک اجازه تصمیم گیری و فعالیت مستقل نمی‌دهند، آن‌ها همیشه بر اساس صلاح‌دید خود برای کودک تصمیم می گیرند و کودک آن‌ها آزادی عمل کمی دارد. برای کنترل معمولاً سه سطح کنترل شدید، متوسط و کم تعریف میشود. عامل پایداری نشان‌دهنده ثبات، عدم ثبات در رفتار، بروز احساسات، واکنش در برابر کودک و تقاضاهای والدین است. ثبات والدین نباید تبدیل به سختی و انعطاف‌ناپذیری شود بلکه برای تأثیر مثبت باید با انعطاف‌پذیری همراه باشد.
برگرفته از کتاب روان شناسی خانواده
برای مشاهده فهرست و پیشگفتار کلیک کنید
عضویت در کانال مرکز خدمات مشاوره و روانشناسی استاد روزبه
نظرات بسته شده است.