هیجان‌های ناسالم

در شرایط ایده‌آل، خشم و ترس و روش‌های مختلف بروز آن یک هدف را دنبال می‌کنند: محافظت از انسان. این هیجان‌ها به محض اینکه کوچکترین خطری احساس کنند، زنگ استرس را به صدا در می‌آورند تا بدن رابه سرعت به حالت بقاء بازگردانند. خشم و ترس هردو فقط تا زمانی ادامه می‌یابند که شخص را از خطر دور کنند، که این کار معمولاً چند ثانیه یا شاید تا چند دقیقه، به‌طول می‌انجامد، اما از این طولانی‌تر نمی‌شود. زمانی که احساسات خشم و ترس بیش از مدت لازم برای دستیابی به امنیت ادامه یابد، آنگاه ما هیجان‌های خود را کنترل نمی‌کنیم بلکه آنها ما را کنترل می‌کنند! در چنین مواردی سلامت هیجانی ما تا حد زیادی به خطر می‌افتد.

وقتی به‌جای دور شدن از احساسات خشم با ترس، خود را به آن می‌سپاریم، عملاً قدرت خود را از دست می‌دهیم. خشم، ترس، اندوه و افسردگی طولانی مدت از هیجان‌های ناسالمی هستند که امروزه تقریباً در چهرۀ اغلب انسان‌ها مشاهده می‌شوند.