وابستگی به فضای مجازی

آیا شما هم وضعیت مشابهی را در مورد فرزندتان تجربه کرده اید؟

«اوایل خیلی خوب بود. او به اینترنت وصل می شد تا بتواند کارهای درسی خود را نیز از آن طریق پیگیری کند. عموماً سایتهای علمی را زیر و رو می کرد تا برای تحقیقات کلاسی مطلب گردآوری کند. معمولاً هم به خاطر این کارش از سوی مدرسه تشویق می شد. ما هم برای این که در این مسیر بیشتر تشویق شود، برای او یک لپ تاپ خریدیم. او ساعتها برای کار علمی با لپ تاپ خودش به اینترنت وصل می شد. برای این که ما هم مزاحم کارهای او نباشیم، معمولاً در اتاق خودش می نشست و کارش را انجام می داد. کلی کتاب دیجیتال هم از اینترنت دانلود کرده بود. در شبکه های مجازی هم کلی دوستان قدیمی اش را پیدا کرده بود و از این بابت خیلی هم خوشحال بود.

اخیراً چند باری است که وقتی به اتاقش می روم و می خواهم که با او صحبت کنم، عصبانی می شود. انگار از این که رشته افکارش پاره شود خیلی ناراحت می شود. یک بار هم که به طور تصادفی مودم را از برق کشیدم تا اتو را به برق بزنم، ناگهان فریاد کشید. بعد هم مثل مرغ پرکنده مدام در اتاق قدم زد تا دوباره مودم را به برق بزنم.  تازگی ها چندان رغبتی هم به میهمانی آمدن با ما از خودش نشان نمی دهد» این مورد، یکی از هزاران مواردی است که به فضای مجازی وابسته شده اند. وابستگی به فضای مجازی یکی از مشکل ترین مسایل رفتاری در نوجوانان است که درمان آن زمان زیادی می طلبد. اما می توان با راهکارهایی از ایجاد وابستگی در فرزند پیشگیری کرد.

*دکتر عطااله پورعباسی

عضویت در کانال مرکز خدمات مشاوره و روانشناسی استاد روزبه